Rożnego rodzaju wierzytelności a zastaw rejestrowy
Zastaw rejestrowy może zabezpieczać wierzytelności pieniężne, zatem zakres jego zastosowania jest węższy niż w wypadku zastawu zwykłego, który, jak statuuje artykuł 306 Kodeksu cywilnego, może służyć do zabezpieczenia każdej wierzytelności. Wspomniana wierzytelność może opiewać zarówno na złotówki jak i na dowolną walutę obcą. Wierzytelność jest zdatna do zabezpieczenia zastawem rejestrowym, jeżeli ma charakter pieniężny od momentu ustanowienia zastawu. Nie ma zatem wymogu, by przedmiotowa wierzytelność miała taki charakter już w momencie powstania stosunku zobowiązaniowego. Taka wierzytelność winna jednak ulec przekształceniu w pieniężną.
Nie tylko konkretna suma
Wierzytelność wyrażona w pieniądzu to taka, gdzie przedmiotem świadczenia jest dana suma pieniędzy. Zalicza się tutaj również określenie sumy zobowiązania poprzez klauzule waloryzacyjną (miernik wartości inny niż złotówki), tak jak na to dozwala art. 385 (1) kodeksu cywilnego. Klauzule waloryzacyjne mogą w zasadzie być zastrzegane w każdym rodzaju umów, nie tylko o charakterze długoterminowym. Prawo cywilne nie ogranicza autonomii woli umawiających się również jeśli chodzi o wybór miernika zastosowanego do przeprowadzenia waloryzacji (waluta, koszyk walut, cena surowca, kruszców itp.).
Wprowadzenie klauzuli waloryzacyjnej nie oznacza jednak samo przez się, że mamy do czynienia z wierzytelnością przyszłą czy też taką, której powstanie zależne jest od warunku (zdarzenia przyszłego i niepewnego). Wierzytelność waloryzowana istnieje od momentu złożenia zgodnych oświadczeń woli stron (zawarcia umowy), zaś jej wysokość jest określona za pomocą właśnie klauzuli waloryzacyjnej.
Najnowsze komentarze